Bewust Docentschap

Toen ik zeven jaar geleden de overstap maakte van het bedrijfsleven naar het onderwijs als zij-instromer, voelde ik mij zowel enthousiast als onzeker. Mijn onervarenheid als docent maakte de eerste stappen moeilijk; ik worstelde met didactische vaardigheden, klassendynamiek en het balanceren van diverse leerbehoeften. Tegelijkertijd ontdekte ik dat juist deze onervarenheid een kracht kon zijn. Mijn frisse blik stelde me in staat om het onderwijs met open ogen en een kritische houding te benaderen. Als iemand die leergierig is en van nature communicatief sterk, kon ik gemakkelijk aansluiting vinden bij collega’s en studenten. Deze eigenschappen bleken niet alleen cruciaal voor mijn eigen ontwikkeling, maar ook voor het vormgeven van een betekenisvolle leerervaring voor mijn studenten.

In mijn beginjaren lag mijn focus op het opbouwen van basisvaardigheden. Ik stelde mijzelf continu de vraag hoe ik effectief kon aansluiten bij de behoeften van studenten. Dit proces ging niet zonder slag of stoot, vooral omdat mijn directheid soms werd geïnterpreteerd als confronterend. Gaandeweg leerde ik dat transparante communicatie alleen effectief is als deze gepaard gaat met empathie en een open oor voor wat studenten nodig hebben. Deze balans werd een kernpunt in mijn groei als docent. Studenten leerden mij vertrouwen en mijn feedback waarderen, omdat zij merkten dat mijn directheid voortkwam uit een oprechte wens om hen te helpen groeien.

Een keerpunt in mijn ontwikkeling was het besef hoe waardevol mijn ervaring uit het bedrijfsleven is. Mijn jarenlange praktijkervaring stelde me in staat om theoretische concepten tot leven te brengen en de soms steile kloof tussen theorie en praktijk te verkleinen. Ik merkte dat studenten zich vaak afvroegen: “Waarom leren we dit? Hoe kan ik dit later toepassen?” Door praktijkvoorbeelden, casestudies en real-life scenario’s te integreren in mijn lessen, kon ik deze vragen beantwoorden en de leerstof bijna tastbaar maken. Dit maakte het leren niet alleen relevanter, maar ook motiverender

In de afgelopen jaren heb ik (als Business Liaison Manager IB) actief bijgedragen aan onderwijsontwikkeling door bruggen te slaan tussen de academische wereld en het bedrijfsleven, binnen het IB eco-systeem in Noord-Nederland, waar wij deel vanuit maken. Ik heb programma’s mede ontworpen waarin praktijkgericht leren centraal staat, zodat studenten niet alleen kennis vergaren, maar ook competenties ontwikkelen die direct toepasbaar zijn. Mijn visie dat studenten op school zijn om te leren, en niet om dingen te weten, is een leidend principe geworden in mijn aanpak. Leren draait om het ontwikkelen van denkvaardigheden, kritisch inzicht en een oplossingsgerichte houding.

Dat past goed bij Design Thinking en mijn groeiende affiniteit met  Design Based Education (DBE), vermits gebruikt als middel en niet als doel! Deze benadering sluit naadloos aan bij mijn geloof in het belang van praktijkgericht leren in combinatie met het toepassen van (evidence based) wetenschap. Bij Design Thinking draait het om creativiteit, samenwerken en iteratief probleemoplossen—vaardigheden die studenten voorbereiden op een dynamische wereld. Toegepast onderzoek zorgt daarbij voor een stabiel en betrouwbaar fundament.  In een DBE-setting kunnen studenten echte vraagstukken aanpakken vanuit het bedrijfsleven, waarbij zij niet alleen leren over de wereld, maar er actief aan bijdragen. Mijn rol als docent is hierin verschoven van kennisoverdrager naar begeleider: met behulp van mij meer ervaren collegae, heb ik geleerd studenten de juiste vragen te stellen, oplossingen te ontwerpen en kritisch te reflecteren op hun proces.  Een praktisch voorbeeld waarin dit samenkomt  is de elective SME Challenges on Internationalization (zie knop rechts voor meer informatie)

Mijn reis als docent is er een van transformatie en verbinding. Door mijn eigenschappen als katalysator te benutten, heb ik niet alleen mezelf ontwikkelt, maar ook een leeromgeving gecreëerd waarin studenten kunnen floreren. Maar dit doe ik ook door studenten zelf te stimuleren en te ondersteunen, maar ook door bewuste samenstelling van projectgroepen, waarbij gekeken wodt naar een goede mix van achtergrond, gender, nationaliteit/cultuur en opleiding. Met Design Thinking en DBE als leidende principes, voel ik me klaar om mijn onderwijs nog betekenisvoller te maken en een blijvende impact te hebben op mijn studenten. En, als het meezit, ben ik nog niet eens halverwege.

(Rechts het logo van de IB Carousel en enkele afbeeldingen van het letterlijk samenkomen van overheid, onderwijs en bedrijfsleven tijdens de IB Carousel in De Molen bij NHL Stenden.